ZawGyi ျဖင့္ဖတ္ရန္
ဦးဇင္းသာ၀ အလိမ္ခံရၿပီး လူထြက္လိုက္ရ
တခ်ိန္က…လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ့ ။
ကိုသာ၀ ဆိုသူက ေန႔စဥ္လိုလို မူးမူးၿပီး မိန္းမႏွင့္ မၾကာခဏ ရန္ျဖစ္စကားမ်ားၾကတတ္တယ္ တဲ႔။
မိန္းမျဖစ္သူက အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းရွာၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ သကၤန္းသြား၀တ္ပါရန္ တိုက္တြန္းလိုက္တယ္တဲ႔။
တစ္ေန႔ေတာ့ ကိုသာ၀ က သကၤန္း၀တ္ျဖစ္သြားတယ္ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေသာ္ ဦးဇင္းသာ၀ က လူဘ၀ႏွင့္ဦးဇင္းဘ၀ကို စဥ္းစားတယ္။
“အင္း အိမ္ထက္စာရင္ သကၤန္း၀တ္ရတာ ပိုေအးခ်မ္းတယ္”
(၂)လ ၾကာေသာ္ လူထြက္ခ်င္စိတ္မရွိ မိန္းမျဖစ္သူက လူထြက္ရက္ကိုေမွ်ာ္ေနသည္ (၃)လ ေရာက္ေသာ္လည္း လူထြက္ဖို႔ အသံမၾကား တစ္ေန႔တြင္ မိန္းမျဖစ္သူက…
““ဦးဇင္းဘုရား တပည့္ေတာ္မတို႔၏ ၿခံစည္းရုိး ေပါက္ၿပဲေနၿပီး လူ၀င္လိုက္ ေခြး၀င္လိုက္ နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဘုရား””
““ဟ ကပၸိယႀကီးရွိတယ္ေလ သ႔ုကိုကာခိုင္းလိုက္””
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္တစ္လလည္း လူမထြက္ ဒီတစ္ခါ..
““ဦးဇင္းဘုရား မိုးေတြကလည္းက်လာၿပီ အိမ္ေခါင္မိုးလည္းမလုံဘူး ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဘုရား””
““ကပၸိယႀကီးကို္လုပ္ခိုင္းလိုက္””
ေနာက္(၁)လ ၾကာလဲ မထူး
““အင္း ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ””
ေနာက္တစ္ေန႔ တြင္ ေျခေထာက္ ေထာ့နဲ႔ ေထာ့နဲ႔ နဲ႔ သြားၿပီး…
““ဦးဇင္းဘုရား…..တပည့္ေတာ္မ၏ေပါင္ၾကားမွာ အနာစိမ္း အႀကီးႀကီးေပါက္ေနလို႔ ကပၸိယႀကီးကိုပဲ ညွစ္ခိုင္းေတာ့မယ္ဘုရား”” လို႔ ေလၽွာက္ၿပီးျပန္လွည့္သြားသည္။
ဦးဇင္း စဥ္းစားသည္.. ပီးကာမွ ကမန္းကတန္းနဲ႔…
““ေဟ့ေဟ့ ဒကာမ ခဏေနဦး ဒါေတာ့ကပၸိယႀကီးကို ညွစ္ခိုင္းလို႔မျဖစ္ဘူး ငါလာညွစ္ေပးမယ္““ ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္းလူထြက္ကာ အိမ္ေရာက္ေတာ့့့ …
့
““ေပးေပး ဘယ္မလဲ အနာ””
““ဘာ..အနာ မွ မရွိဘူး ရွင့္ကိုသတိရလို႔ လိမ္ေျပာတာ ဟိဟိ””
““ဟာ့…ေသနာမ အဟုတ္မွတ္လို႔””
(အတိုအထြာဟာသေလးမ်ား) ကူးယူေဖာ္ျပသည္…
Unicodeဖြင့်ဖတ်ရန်
ထိထိမိမိကြီးကို အလိမ်ခံလိုက်ရတဲ့ ဦးဇင်းသာ၀ လူထွက်လိုက်ရ..။
ဦးဇင်းသာဝ အလိမ်ခံရ
တချိန်က…လင်မယားနှစ်ယောက်ရှိတယ်တဲ့ ။
ကိုသာဝ ဆိုသူက နေ့စဉ်လိုလို မူးမူးပြီး မိန်းမနှင့် မကြာခဏ ရန်ဖြစ်စကားများကြတတ်တယ် တဲ့။
မိန်းမဖြစ်သူက အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းရှာပြီး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ သင်္ကန်းသွားဝတ်ပါရန် တိုက်တွန်းလိုက်တယ်တဲ့။
တစ်နေ့တော့ ကိုသာဝ က သင်္ကန်းဝတ်ဖြစ်သွားတယ် တစ်ပတ်လောက်ကြာသော် ဦးဇင်းသာဝ က လူဘဝနှင့်ဦးဇင်းဘဝကို စဉ်းစားတယ်။
“အင်း အိမ်ထက်စာရင် သင်္ကန်းဝတ်ရတာ ပိုအေးချမ်းတယ်”
(၂)လ ကြာသော် လူထွက်ချင်စိတ်မရှိ မိန်းမဖြစ်သူက လူထွက်ရက်ကိုမျှော်နေသည် (၃)လ ရောက်သော်လည်း လူထွက်ဖို့ အသံမကြား တစ်နေ့တွင် မိန်းမဖြစ်သူက…
““ဦးဇင်းဘုရား တပည့်တော်မတို့၏ ခြံစည်းရိုး ပေါက်ပြဲနေပြီး လူဝင်လိုက် ခွေးဝင်လိုက် နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဘုရား””
““ဟ ကပ္ပိယကြီးရှိတယ်လေ သု့ကိုကာခိုင်းလိုက်””
ဒီလိုနဲ့ နောက်တစ်လလည်း လူမထွက် ဒီတစ်ခါ..
““ဦးဇင်းဘုရား မိုးတွေကလည်းကျလာပြီ အိမ်ခေါင်မိုးလည်းမလုံဘူး ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဘုရား””
““ကပ္ပိယကြီးကို်လုပ်ခိုင်းလိုက်””
နောက်(၁)လ ကြာလဲ မထူး
““အင်း ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ””
နောက်တစ်နေ့ တွင် ခြေထောက် ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ နဲ့ သွားပြီး…
““ဦးဇင်းဘုရား…..တပည့်တော်မ၏ပေါင်ကြားမှာ အနာစိမ်း အကြီးကြီးပေါက်နေလို့ ကပ္ပိယကြီးကိုပဲ ညှစ်ခိုင်းတော့မယ်ဘုရား”” လို့ လျှောက်ပြီးပြန်လှည့်သွားသည်။
ဦးဇင်း စဉ်းစားသည်.. ပီးကာမှ ကမန်းကတန်းနဲ့…
““ဟေ့ဟေ့ ဒကာမ ခဏနေဦး ဒါတော့ကပ္ပိယကြီးကို ညှစ်ခိုင်းလို့မဖြစ်ဘူး ငါလာညှစ်ပေးမယ်““ ဆိုပြီး ချက်ချင်းလူထွက်ကာ အိမ်ရောက်တော့့့ …
့
““ပေးပေး ဘယ်မလဲ အနာ””
““ဘာ..အနာ မှ မရှိဘူး ရှင့်ကိုသတိရလို့ လိမ်ပြောတာ ဟိဟိ””
““ဟာ့…သေနာမ အဟုတ်မှတ်လို့””
(အတိုအထွာဟာသလေးများ) ကူးယူဖော်ပြသည်…
